رابطه نشانگان وانمودگرایی با تراز موفقیت و احساس شرم و گناه در دانشجویان دختر

چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ترس از موفقیت، احساس شرم و گناه با نشانگان وانمود گرایی انجام گرفته است و طرح تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی می¬باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر تحصیلات تکمیلی (مقطع ارشد و دکترا) دانشگاه رازی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 93- 1392 بود. که از میان آن¬ها، تعداد300 نفر با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شدند. سن افراد شرکت کننده در محدوده بین 21 سال تا 35 سال قرار دارد و میانگین آن 08/26 با انحراف استاندارد 17/3 است. سپس مقیاس نشانگان وانمود¬ گرایی کلانس و ایمز(1987)، پرسش¬نامه ترس از موفقیت هورنر (1976) و مقیاس عاطفه خودآگاه تانگ نی(1989) در میان آن¬ها توزیع گردید.برای تحلیل داده¬ها در سطح توصیفی، فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد محاسبه گردید و در سطح آمار استنباطی، آزمون همبستگی چندگانه و رگرسیون ساده به کار برده شد. نتایج تجریه و تحلیل¬ها نشان داد که میان نشانگان وانمود گرایی و ترس از موفقیت، همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. و همچنین ارتباط مثبت و معنی¬داری، بین نشانگان وانمودگرایی و احساس شرم و گناه دیده می¬شود. بدین معنی که دانشجویان دارای نشانگان وانمود گرایی، احساس شرم و گناه و ترس از موفقیت را نیز نشان داده اند.